แค่ชื่อหนังสือ “โปรดคิดถึงผม” ก็ชวนให้เหงาเศร้าได้ทันที แล้วก็ต้องสะดุดใจอีกครั้งกับข้อความสั้น ๆ บนที่คั่นหนังสือที่เขียนว่า

“การดำรงอยู่จะมีคุณค่า เมื่อได้ตระหนักรู้ว่าชีวิตนี้มีความหมาย”

นี่เป็นผลงานใหม่ล่าสุดจากคุณหมอนักเขียน นพ.ภิญโญ ศรีวีระชัย ศูนย์บริรักษ์ โรงพยาบาลศิริราช ผู้ที่นำประสบการณ์การเป็นหมอประคับประคองมาถ่ายทอดเป็นนวนิยายดี ๆ ให้เราได้อ่านกันมาแล้วสองเล่มก่อนหน้านี้ คือ มรณเวชกรรม และการุณยฆาต ส่วน “โปรดคิดถึงผม” เล่มนี้เป็นผลงานใหม่ล่าสุดของคุณหมอ

แม้จะเป็นหนังสือเล่มบาง ๆ แต่ “โปรดคิดถึงผม” ก็อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกมากมาย ผ่านการบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งที่ต้องเผชิญหน้ากับความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ ความน่าสนใจอยู่ที่เป็นการบอกเล่าความรู้สึกจากสองมุม ทั้งในมุมของผู้สูญเสียและมุมของผู้จากไป ซึ่งล้วนจมอยู่กับความรู้สึกสั่นสะเทือนใจเมื่อการจากลานั้นเกิดขึ้นแบบกะทันหันโดยไม่ทันได้เตรียมตัว

…คนหนึ่งไม่ยอมลืม อีกคนหนึ่งไม่ยอมถูกลืม…

การติดชะงักอยู่ในวังวนที่หาทางออกไม่ได้แบบนี้ ไม่เพียงส่งผลกระทบต่อแค่ตัวเจ้าของความรู้สึกเท่านั้น แต่แผ่ขยายและสั่นสะเทือนไปถึง “หัวใจ” ของคนรอบข้างด้วย

เราเชื่อว่า คุณหมอต้องการสื่อสารให้เห็นถึงประเด็นของความเศร้าโศกจากการสูญเสีย (Grief and Bereavment) ต่อปัญหาสุขภาพจิตที่จำเป็นต้องได้รับการเยียวยาอย่างถูกต้อง เพื่อให้ชีวิตที่เหลืออยู่สามารถก้าวเดินต่อไปได้อย่างมีความหมาย แต่…

…ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับทุกคน เพราะความเข้มแข็งของจิตใจที่สามารถรับมือกับมันได้ ทุกคนก็ไม่ได้มีเท่ากัน มุมมองหรือวิธีจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกต่อการสูญเสียของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน เราจึงมักเจอบางคนที่ Move on ได้ง่ายกว่า เร็วกว่า กับบางคนที่ก้าวผ่านไม่ได้สักที 

ในอีกมุมหนึ่งของผู้จากไป แม้เป็นการบอกเล่าจากจินตนาการของผู้เขียนก็ตาม แต่ก็ทำให้เราสัมผัสได้ว่า เมื่อผู้จากไปมีบางสิ่งบางอย่างติดค้างในใจที่ยังไม่ได้รับการคลี่คลาย มีความกังวลใจหรือลังเลสงสัยว่า ตัวเองมีความหมายหรือจะกลายเป็นความทรงจำที่ดีของคนที่เหลืออยู่บ้างไหม ความรู้สึกทุกข์ทรมานก็เกิดขึ้นไม่ต่างจากผู้สูญเสียเช่นกัน

นี่เป็นอีกบทบาทสำคัญของการดูแลแบบประคับประคองที่ต้องช่วยทำให้ทั้งสองฝั่งที่กำลังเผชิญหน้ากับความสูญเสียสามารถ Move on ได้ด้วยดี และยังคงรู้สึกได้ถึงการมีคุณค่า การมีความหมายของชีวิต โดยไม่จำเป็นต้องยึดติดกับอีกฝ่าย และสุดท้ายก็สามารถ “ยอมรับ” ความจริงหรือการสูญเสียที่เกิดขึ้นแบบไม่ติดค้างอะไรในใจต่อกัน

สิ่งสำคัญคือ ถ้าทั้งผู้จากไปและผู้สูญเสียมีโอกาสรับรู้ว่า ต่างฝ่ายต่างมี “ความรัก” ที่เข้มแข็งระหว่างกันเป็นพื้นฐาน เราเชื่อว่าทั้งสองฝ่ายก็จะดำรงอยู่อย่างมีคุณค่าและความหมายในใจของกันและกันตลอดไป

…ค้นหาความรักระหว่างกันให้เจอ เมื่อเจอแล้วแสดงออกให้อีกฝ่ายรับรู้อย่างชัดเจน แล้วคุณจะไม่เสียดายเลยกับการได้ใช้เวลาร่วมกันในชีวิตนี้ และจะไม่เสียใจด้วยแม้จะเป็นเวลาเพียงสั้น ๆ ก็ตาม

สนับสนุนหนังสือ “โปรดคิดถึงผม” ได้ที่ เพจ Siriraj Palliative Care Center https://www.facebook.com/share/1FAHdXvpSa/?mibextid=wwXIfr

*รายได้หลังหักค่าใช้จ่ายเพื่อสนับสนุนกิจกรรมของศูนย์บริรักษ์ โรงพยาบาลศิริราช