กับเหตุการณ์ยาก ๆ หรือความเปลี่ยนแปลงที่ยาก ๆ เรายิ่งต้องการ 1) สติ 2) ความมั่นคง 3) กำลังใจกำลังกายที่ดี และ 4) สมองที่แจ่มใส 

อย่างไรก็ตาม บางทีในสถานการณ์จริงกลับไม่เป็นเช่นนั้น สมองและจิตใจกลับถูกรุมเร้าด้วยความผิดหวัง ความเสียใจ ความโกรธ ความน้อยใจ ความรู้สึกผิด ความกระวนวายใจ ความสับสน ความเศร้าหมอง และสารพัดคำถามที่ไม่สร้างสรรค์ บางกรณีอาจลุกลามจนกินนอนไม่ปกติ กำลังกายกำลังใจถูกบั่นทอนจนเล็กกว่าขนาดและความซับซ้อนของปัญหา 

ในขณะที่เราต้องการแรงใจ และความปกติมากที่สุด ความผลักไสกลับเปิดประตูให้กับความสับสน และสารพัดอารมณ์รุมเร้าจิตใจและสมอง 

อุบายง่าย ๆ แต่ขัดใจยิ่งนัก คือ ‘น้อมรับ’ หรือ ’ยอมรับ’ สิ่งที่เกิดขึ้นโดยสดุดี เงียบ ‘ทำไม???’ ‘รู้อย่างนี้’ ‘ไม่น่าเลย’ ในหัว สงบสารพัดอารมณ์ในใจ ไม่ว่าจะขยันเวียนวนมาสักแค่ไหน ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ 

จริงหรือไม่ ไม่ว่าเราจะพยายามผลักไส หรือตั้งคำถามมากมายสักแค่ไหน ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น 

ปกป้องสมองและจิตใจจากพลังลบ ๆ กอบกู้ความปกติให้กลับคืนมาให้เร็วที่สุด กินให้ได้ นอนให้หลับ รวบรวมพลังกายพลังใจ เอาศักยภาพของเรามาจัดการสิ่งที่ต้องจัดการกันดีกว่า 

จุดเริ่มต้นในการพลิกสถานการณ์ ไม่ใช่การจัดการคนอื่น แต่ด้วยการสยบความผลักไสภายในให้สงบเสียก่อน 

โอเคเถิด แม้มันจะโอเคได้ยาก ถ้าโอเคได้แล้ว ก็ค่อย ๆ ไปต่อนะ นี่คือข้อสอบเลื่อนชั้น คือการเติบโตทั้งภายนอกและภายในที่แท้จริง

ภาพประกอบ: จิราพร รอดมา